Charlie2003 is een pseudoniem. De echte naam van de auteur is bekend bij onze redactie.
In de talkshow van Khalid & Sophie van donderdag 1 september 2022 op NPO 1 was een interview te zien met dhr. Dé van de Riet van de vleeslobby over hun nieuwe campagne. Tim Hofman, documentairemaker, en Humberto Tan, host van een andere talkschow, beide tafelgasten, stellen vooral de kritische vragen. Presentator Khalid houdt zich op de vlakte. Hofman en Tan proberen van van de Riet los te krijgen op welke wijze vleeseters hinder onder vinden door polarisatie. Van de Riet komt niet met een overtuigend voorbeeld. Weet hij wel wat polarisatie inhoud?
In mijn beleving gaat het hier om een anti-actie op campagnes van organisaties die voor dierenwelzijn opkomen. In dit geval wordt hier expliciet de campagne van Wakker Dier genoemd over de melkkoeien. Van de Riet bagatelliseert de bevindingen van deze organisatie en ontkent dat er in de vleesindustrie sprake is van misstanden en uitbuiting van dieren. Dus wie is er nu aan het polariseren? Hij benadrukt ook nog eens hoe goed de ondernemers het doen in de vleesindustrie. Dat ze diervriendelijk te werk gaan en dat ze maatregelen nemen om het milieu zo min mogelijk te belasten. Ook geeft hij aan dat de campagne er niet is om mensen méér vlees te laten eten, maar om ze een beter gevoel te geven over het eten van vlees. Hoe kan het zijn dat een dergelijke campagne nodig is?
Juist in een tijd waarin het zo belangrijk is dat deze sector inkrimpt vanwege klimaatverandering en het stikstofprobleem en waarin de halve wereld niet of nauwelijks te eten heeft, moet de gemiddelde Nederlander zich ineens goed gaan voelen bij het eten van een stukje vlees? Het is toch te gek voor woorden.
Maar om even terug te komen op de andere steekwoorden van dhr. Dé van de Riet. De vijf vrijheden die als leidraad voor het welzijn van dieren (maar dus ook gelden van mensen) worden gehanteerd in de diergeneeskunde zijn:
- Vrij van honger, dorst of onjuiste voeding,
- Vrij van thermaal en fysiek ongerief,
- Vrij van verwonding of ziekten,
- Vrij van angst en chronische stress,
- Vrij zijn om normaal, soorteigen gedrag te vertonen.
Hoe kan een vleesvarken dat nooit naar buiten kan zijn soorteigen gedrag vertonen? Een koe die geïnsemineerd wordt en een kalf moet baren voor onze melk- en vleesconsumptie vrij zijn van fysiek ongerief? En hoe kan het geitje, dat we gebruiken voor het produceren van geitenmelk en waarvan de bokjes als afvalproduct worden gezien, die zonder verdoving onthoornd wordt vrij zijn van angst en fysiek ongerief? Al deze dieren zitten vaak lange tijd opgesloten, hebben geen wilsbeschikking over hun eigen lijf, geen keuze in voeding, geen keuze om hun jong groot te brengen. Ze zijn de controle over hun leven volledig kwijt. Er zijn goede redenen om aan te nemen dat al deze dieren uiteindelijk zullen lijden aan chronische stress. Na een leven vol ongemakken en stress worden ze ook nog eens in een overvolle vrachtwagen (in soms onmenselijke temperaturen) op transport gezet. Om vervolgens aan de lopende band geslacht te worden. En ja, hier zijn wettelijke kaders voor vastgelegd. Maar hoe diervriendelijk zijn deze wettelijke kaders nu eigenlijk? Voor het transporteren van vee geldt vanaf 27 graden Celsius de richtlijnen van het Nationaal Hitteplan. Pas bij 35 graden Celsius of hoger acht de overheid het transport van vee te extreem om het acceptabele niveau van dierenwelzijn te kunnen waarborgen. Over welk niveau van dierenwelzijn hebben we het dan? Ook mogen veehouders jonge dieren laten castreren of staartjes, hoorns en tanden laten verwijderen of bijvijlen zonder enige vorm van verdoving. Ingrepen die enkel noodzakelijk zijn omdat teveel dieren op een te klein oppervlakte worden gehouden en elkaar en hun “verzorgers” daarom zullen verwonden. Diezelfde overheid heeft omtrent dit soort ingrepen bij huisdieren juist weer verboden opgelegd. Waaronder bijvoorbeeld het couperen van de staart en/of oren. Op de website van de NVWA (voedsel- en warenautoriteit) staat letterlijk dat het bij paarden het welzijn van het dier aantast. Waarom zou dit voor andere dieren niet gelden? Om nog maar niet te spreken over de gebrekkige handhaving op deze regelgeving. Iedereen die zich hiervan bewust is kan niet met droge ogen beweren dat de vleesindustrie diervriendelijk is. Dieren hebben een autonoom zenuwstelsel en zijn in staat pijn en emoties te ervaren. Al deze argumenten en feiten zijn niets nieuws. Vandaar mijn verbijstering over deze campagne van de vleeslobby.
En hoe kan van de Riet de woorden “maatschappelijk verantwoord” in de mond nemen? Kan het houden van dieren op industriële schaal en de consumptie van vlees überhaupt beschouwd worden als maatschappelijk verantwoord ondernemen? Hij beticht de dierenwelzijnsorganisatie ervan dat zij misstanden uitvergroten en dat dit geen reëel beeld is van de vleesindustrie. Deze organisaties doen onderzoek naar het dierenwelzijn in de sector en komen onaangekondigd langs. Hoe realistisch wil je het hebben? Daarnaast staan deze misstanden vastgelegd op beeldmateriaal dat undercover is verkregen. Voldoende bewijs om aan te tonen dat deze misstanden wel degelijk bestaan.
Natuurlijk zal de boer en de slager in deze campagne in een goed daglicht worden gezet. Dat is immers het doel van deze campagne. Van de Riet zegt namelijk letterlijk dat hij met deze campagne het imago van de vleesindustrie wil verbeteren.
Dus wat van de Riet bij monde van de vleesindustrie wil doen is je goed laten voelen over iets immoreels. Dat is écht fout. Sterker nog: dat ligt aan de wortels van het probleem van dierenmishandeling. Want de vleesindustrie heeft al decennia lang met succes voor elkaar gekregen dat het vlees dat je koopt niet meer direct geassocieerd wordt met het dier dat het was.
Helaas zijn er nog steeds mensen die, als het hun goed uitkomt, anderen op hun woord geloven. Het wordt tijd dat we eens luisteren en gehoor geven aan ons geweten. Verandering is moeilijk, maar niet onmogelijk.
